"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2020/468 E., 2022/776 K.
HÜKÜM : Kabul
Taraflar arasındaki ihya davasından dolayı yapılan yargılama sonunda Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hakimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra, dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacılar vekili dava dilekçesinde; davacıların miras bırakanı ... tarafından davalı ... mirasçıları ve Hazine aleyhine Fethiye 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 1986/896 Esas, 1988/25 Karar sayılı dosyası ile; dava konusu 968 ve 969 parsel sayılı taşınmazların tapu kaydının iptali ve tescili için dava açıldığını, yapılan yargılama sonucunda davanın kabulüne karar verilerek söz konusu parsellerin ... adına tesciline karar verildiğini, kabul kararının Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 14.06.1993 tarihli ve 1992/5217 Esas, 1993/6504 Karar sayılı ilamı ile onandığını, ancak kararın infaz aşamasında ...’ın vefat ettiğini, mirasbırakanın vefatı üzerine mirasçılarının dosyadaki kesinleşmiş mahkeme kararına ulaşmak istediklerini, ancak yapılan tüm aramalara rağmen dosyanın bulunamadığını, Fethiye Adliyesinde 10.07.2002 tarihinde çıkan yangında dosyanın yanmış olabileceğini ileri sürerek 4473 sayılı Kanun'a göre gerekli işlemlerin yapılarak Fethiye 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 1986/896 Esas, 1988/25 Karar sayılı kararının ihyasına karar verilmesini istemiştir.
II. CEVAP
Davalı Hazine vekili cevap dilekçesinde ve yargılama sırasında, dava konusu taşınmaz ile ilgili Fethiye Tapulama Mahkemesinin 1977/413 Esas, 1985/173 Karar sayılı kararı ile kesin hüküm bulunduğunu, kararın infaz edildiğini, aynı yer ile ilgili ikinci bir karar verilemeyeceğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
III. MAHKEME KARARI
Fethiye 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 22.12.2022 tarihli ve 2020/468 Esas, 2022/776 Karar sayılı kararıyla; davalı Hazine tarafından dava konusu taşınmaz ile ilgili Fethiye Tapulama Mahkemesinin 1977/413 Esas, 1985/173 Karar sayılı kararı ile kesin hüküm bulunduğu belirtilse de ihya davasının mahiyeti gereği kararın içeriğine ilişkin yeni bir inceleme yapılamayacağı, davacıların mirasbırakanı tarafınca kadastro tespiti sırasında Hazine ve davalıların mirasbırakanı adına oluşturulan tapu kayıtlarının, tespitin yapıldığı tarihte yürürlükte olan 3402 sayılı Kanun'un 14 üncü ve 17 nci maddeleri uyarınca kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanarak iptali ile adına tescili hususunda dava açılmış, Mahkemece dava tarihinde yürürlükte olan 3402 sayılı Kanun hükümlerince yapılan araştırma ile Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan yada kamu yararına tahsis edilen yerlerle ilgisinin bulunmadığı, dava konusu taşınmazın taksim sonucu davacıya kaldığı ve davacının 20 yıllık kazandırıcı zamanaşımı süresini doldurmakla beraber imar ve ihya işlemini yapması ve Hazine dışındaki davalıların da kabul beyanında bulunmasından bahisle davanın kabulüne karar verildiği, kararın Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 14.06.1993 tarihli ve 1992/217 Esas, 1993/6504 Karar sayılı ilamı ile onandığını, davalıların karar düzeltme talebine yönelik bir evrakın olmadığı anlaşılmakla kesinleşmesine ilişkin bir kayıt bulunmayan Fethiye 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 1986/896 Esas, 1988/25 Karar sayılı dosyasının bulunamadığı ve infazının yapılamadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, Fethiye 1 Asliye Hukuk Mahkemesinin 1986/896 Esas, 1988/25 Karar sayılı dosyasının ihyasına, Fethiye 1 Asliye Hukuk Mahkemesinin 1986/896 Esas, 1988/25 Karar sayılı dosyasında verilen 27.01.1988 tarihli hükme kesinleşmeye ilişkin şerh verilerek ilamın tescil işlemi yapılmak üzere ilgili Tapu Müdürlüğüne gönderilmesine karar verilmiştir.
IV. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı Hazine vekili temyiz talebinde bulunmuştur.
B. Temyiz Nedenleri
Davalı Hazine vekili temyiz dilekçesinde özetle, kabul kararının usul ve yasaya aykırı olduğunu, 10 yıllık hak düşürücü sürenin geçtiğini, davacıların ihyasını talep ettiği ve karar verilen Fethiye 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 1986/896 Esas, 1988/25 Karar sayılı kararından önce Fethiye Tapulama Mahkemesinin 1977/413 Esas, 173 Karar sayılı kararı ile; davacı dışında diğer davacılar adına tescil edilmesine karar verildiğini ve söz konusu kararın kesinleşmesine rağmen bu kesinleşmiş karara dikkat edilmediğini, Mahkemece yapılan araştırma ve uygulamanın yetersiz olduğunu belirterek ve re'sen tespit edilecek nedenlerle kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dava, 4473 sayılı Yasa'ya göre ihya talebine yöneliktir.
2. İlgili Hukuk
4473 sayılı Yasa'nın ilgili maddeleri.
3. Değerlendirme
Muğla ili, Seydikemer ilçesi, ... Mahallesinde 1973 yılında yapılan kadastro çalışmaları sonucu 425 parsel sayılı 30.550,00 m2 yüz ölçümlü taşınmaz, evvelinde taşlık ve çalılık iken ... tarafından imar-ihya edildiği ancak 1954 yılındaki zilyetliğin yetmediği açıklanarak tarla vasfı ile belgesizden Hazine adına tespit edilmiş daha sonra ... tarafından açılan Fethiye Tapulama Mahkemesinin 1977/413 Esas, 173 Karar sayılı kararı ile hükmen 23.07.1986 yılında, 146 ada 1 parsel ( eski 968 parsel) ve 146 ada 5 parsel ( eski 969 parsel) olmak üzere ifraz edilmiştir.
Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmaları, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup; davalı Hazine vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davalı Hazine vekilinin yerinde bulunmayan temyiz itirazının reddiyle, usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA,
492 sayılı Harçlar Kanunu'nun değişik 13 üncü maddesinin “j” bendi gereğince Hazineden harç alınmasına yer olmadığına,
Kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere,
07.05.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.