"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/172 E., 2023/898 K.
KARAR : Başvurunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : Samsun 2. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2021/88 E., 2022/701 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince asıl davanın kabulüne, karşı davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı taraf vekillerince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı-davalı erkek vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin ikinci evliliğinin olduğunu, kadının. müvekkiline saldırdığını, tehdit ettiğini, bu olaya ilişkin ceza dosyasının olduğunu, evlilik birliğinden doğan yükümlülüklerini yerine getirmediğini, evlilik birliğinin çekilmez bir hal aldığını 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesi uyarınca evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, müvekkili lehine 50.000,00 TL manevî tazminata hükmedilerek boşanmalarına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-davacı kadın vekili, cevap-karşı dava dilekçesinde özetle; davacı-davalının iddialarını kabul etmediklerini, haksız ve mesnetsiz olduğunu, müvekkilinin beraat ettiğini, şiddet uygulamadığını, karşı tarafın kusurlu olduğunu belirterek karşı tarafça açılan davanın reddine,karşı dava ile; müvekkilinin evlilik birliğinden doğan yükümlülüklerini yerine getirdiğini, karşı tarafın müvekkiline hakaret ettiğini, çirkin ithamlarda bulunduğunu, müvekkili lehine aylık 5.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, 200.000,00 TL manevî tazminata hükmedilerek boşanmalarına karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla, her ne kadar taraflarca bir çok iddia öne sürülmüş ise de dinlenen taraf tanıklarından anlaşıldığı üzere taraflar arasında yaşanan tartışmalar ve belirtilen diğer olaylardan sonra tarafların yeniden bir araya geldikleri ve karı koca hayatı yaşamaya devam ettikleri, yaşanan bu olayları affettikleri yada en azından hoş görü ile karşıladıkları kabul edilerek bu iddiaların kusur belirlemesinde dikkate alınmadığı, Samsun 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 2020/632 Esas, 2021/30 Karar sayılı kesinleşmiş mahkeme ilamı ile kadının, erkeğe karşı şiddet uyguladığı dinlenen tanık beyanları arasında çelişki mevcut ise de tarafların tekrar bir araya gelmedikleri, boşanmaya neden olan olaylarda kadının tam kusurlu olduğu gerekçesiyle erkeğin davasının kabulüne, 4721 sayılı Kanun’un 166 ncı maddesi uyarınca evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, 10.000,00 TL manevî tazminatın kadından alınarak erkeğe ödenmesine, karşı davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davacı- davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde; katılma yoluyla kusur belirlemesi, manevî tazminatın miktarı yönünden istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
2.Davalı- davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde; hükmün tamamı yönünden istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; Mahkemece kadına yüklenen kusurlar dışında, kocanın vakıa olarak dayandığı ve tanık beyanlarıyla ispatlanan kadının sürekli erkekten para istemesi ve evliliği gelir kaynağı olarak görmesi kusurlarının da kadının kusurlarına eklenmesi gerektiği, diğer taraftan, kadının vakıa olarak dayandığı ve tanık beyanlarıyla ispatlanan ve af kapsamında değerlendirilmeyecek olan erkeğin kadına şiddet uygulaması ve erkeğin eski eşi yurt dışından geldiğinde taraflarla aynı binada kalması ve eski eşi kadına baktırması kusurlarının erkeğe yüklenmesi gerektiği, kararın taraflara yüklenen kusurlu eylemler ve kusur dağılımına ilişkin gerekçesinin "evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda, erkeğe şiddet uygulayan, sürekli erkekten para isteyen ve evliliği gelir kaynağı olarak gören kadının hafif, kadına şiddet uygulayan, eski eşi yurt dışından geldiğinde taraflarla aynı binada kalan ve eski eşini kadına baktıran erkeğin ağır kusurlu olduğu" şeklinde düzeltilmesi gerektiği, erkeğin manevî tazminat talebinin reddine karar verilmesi gerektiği, kadın yararına uygun miktarda manevî tazminat, tedbir ve yoksulluk nafakasına hükmedilmesi gerektiği, istinaf konusu edilmeyerek kesinleşen ve istinaf konusu edilmekle birlikte reddedilen konularla ilgili yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına, erkeğin manevî tazminat isteminin reddine, aylık 1.000,00 TL tedbir-yoksulluk nafakası, 30.000,00 TL manevî tazminatın erkekten alınarak kadına verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1.Davacı-davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde; kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, manevî tazminat, nafakalar, kendi manevî tazminat taleplerinin reddi yönünden temyiz kanun yoluna başvurmuştur.
2.Davalı- davacı kadın vekili temyiz dilekçesinde; kusur belirlemesi, manevî tazminatın miktarı, nafakaların miktarı yönünden temyiz kanun yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; kadının boşanma davasının kabulü şartlarının oluşup oluşmadığı, kusur belirlemesi, delillerin takdirinde hata edilip edilmediği, tazminatlar, nafakalar noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 190 ıncı, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü, 6 ncı, 166 ncı maddesi, 169 uncu, 174 üncü maddesi, 175 inci ve 176 ncı maddesi. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup taraf vekillerince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,05.06.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.