"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/494 E., 2023/1315 K.
DAVA TARİHİ : 27.08.2020
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Antalya 2. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2020/462 E., 2021/778 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince suç işleme ve haysiyetsiz hayat sürme nedeni ile açılan boşanma davasının kabulüne tarafların boşanmalarına ve fer'ilerine karar verilmiştir.
Kararın davalı kadın vasisi vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1)inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı tarafça tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı erkek vekili dava dilekçesinde özetle; davacının evlendikleri tarihte Korkuteli ilçesinde büyük baş hayvancılık işleri ile uğraştığını, haftanın 3-4 günü ilçede olduğunu, diğer günler de ise Antalya'da eşinin yanında kaldığını, davacının bir gün Korkuteli 'ne gideceği zaman Güllükte bulunan evlerine uğradığını, burada tanımadığı iki adamın kiracı olarak kaldıklarını, evi kendilerine davalının kiraladığını söylediklerini, davalıyı nereden tanıdığı sorduklarında ise kiracılardan birinin davalı ile fahişe olması sebebi ile tanıştıklarını, ilişkilerinin bu yönde devam ettiğini söylediğini, davacının bu durumu davalıya sorduğunda bahsi geçen adam ile ilişkisi olduğunu itiraf ettiğini, bu durumun mahallece de bilindiğini, tarafların anlaşmalı olarak açılan davada davalının vazgeçtiğini ve davacının avukatının dosyaya takip etmemesi üzerine davanın açılmamış sayılmasına karar verildiğini, davalının birçok mahkemede fuhuş suçu ile ilgili suçlardan yargılandığını, hükümlü olduğunu, davalının haysiyetsiz yaşam sürdüğünü ve suç işlediğini iddia ederek, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunun (4721 sayılı Kanun)'nun 163 üncü maddesi uyarınca tarafların boşanmalarına, erkek yararına 50.000,00 TL maddî ve 100.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vasisi davaya süresinde cevap vermemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile Mahkemece tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; davalının 14.04.2017 tarihinde Antalya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2016/408 Esas, 2017/31 Karar sayılı ilamı ile bir kimseyi fuhuşa aracılık etmek suçundan mahkum edildiği, davalının işlemiş olduğu bu suçun davacı açısından küçük düşürücü olduğu, bu nedenle kendisinden evliliği sürdürmesinin beklenemeyeceğinin anlaşıldığı gerekçesi ile açılan davanın kabulü ile tarafların 4721 sayılı Kanun'un 163 üncü maddesi uyarınca suç işleme ve haysiyetsiz hayat sürme sebebiyle boşanmalarına, davacı erkek yararına 15.000,00 TL maddî ve 20.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı kadın vasisi vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı kadın vasisi vekili istinaf dilekçesinde özetle; öncelikle davalı ile davacı evlendiklerinde, davacının, davalının yaşadığı hayattan haberdar olarak, bilerek ve isteyerek evlendiğini ve yıllarca bunu sorun etmediğini, daha önceden anlaşmalı olarak açtıkları boşanma davasından karşılıklı olarak vazgeçtiklerini, bu dönemde de davalının, davacının yaşadığı hayatı bildiğini, davalının cezaevinde bulunmasından kaynaklı cevap dilekçesinin geç verildiğini, vasinin bilgili olmamasından kaynaklanmakta ve davalının savunma hakkının da kısıtlanmakta olduğunu belirterek, kusur belirlemesi, kabul olunan boşanma davası, maddî ve manevî tazminat yönlerinden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile davalı vekilinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1)inci alt bendi gereğince ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vasisi vekili tarafından temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1.Davalı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesindeki kanun yolu itirazlarını tekrar ederek, ayrıca davacının, davalı ile birlikte daha önceki yıllarda fuhuşa aracılık etme suçlaması ile alakalı olarak şüpheli sıfatıyla ifade verdiğini, ifadelerin savcılık birimlerinde mevcut olduğunu belirterek kusur belirlemesi, kabul edilen boşanma davası, maddî ve manevî tazminat yönlerinden temyiz başvurusunda bulunmuştur.
2.Davalı kadının yeni vasisi yasal süresi geçtikten sonra sunduğu temyiz dilekçesinde özetle; davalının davacı ile çıkar amaçlı evlilik yaptığını, davalıyı tehdit ettiğini, alkol alıp bir işte çalışmadığını, evlilik öncesi fuhuş yaptırdığını, evlendikten sonra da davalıya tehdit ve zorla fuhuş yaptırmak istediğini, ölümle tehdit ve şantajla davalıyı bu duruma düşürdüğünü, vekilin temyiz dilekçesine ek olarak dosya muhteviyatının incelenmesini talep ettiğini belirterek kusur belirlemesi, kabul edilen boşanma davası, maddî ve manevî tazminat yönlerinden temyiz başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacı tarafından açılan suç işleme ve haysiyetsiz hayat sürme nedeni ile boşanma davasının kabulünün yasal koşullarının oluşup oluşmadığı, erkeğin maddî ve manevî tazminata hak kazanıp kazanamayacağı, tazminat miktarlarının dosya kapsamına ve hakkaniyete uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Kanun'un 190 ıncı, 194 üncü, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri; 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü ve 6 ıncı maddeleri, 163 üncü, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası; 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı kadın tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
26.03.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.