"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/2656 E., 2023/1347 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Malatya 2. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2021/308 E., 2022/412 K.
Taraflar arasındaki boşanma ve ziynet alacağı davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına ve ferilerine , davacının ziynet alacağı isteminin reddine karar verilmiştir.
Kararın davalı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; erkeğin evlilik birliğinin gerektirdiği sorumlulukları yerine getirmediğini, davalı eşin kardeşinin, davalının talebi üzerine çiftle birlikte yaşadığını, erkeğin kardeşinin psikolojik sıkıntıları bulunan ve şizofren hastası olan biri olduğunu, erkeğin kardeşinin kadına hakaret ve tehditlerde bulunduğunu, evin camlarına ve kadına ait eşyalara zarar verdiğini, kadın eşine söylediğinde davalı erkeğin ciddiye almadığını, erkeğin bu süreçte evde kadını tek başına bıraktığını, taşındıklarında erkeğin eve gelmemeye başladığını, ilgisiz olduğunu, kadına fiziksel şiddet uyguladığını, hakaret ve tehditte bulunduğunu, kadının ihtiyaçlarını karşılamadığını, faturaları ödemediğini, hastalandığında yanında olmadığını, tüp bebek tedavisi için erkeğin gerekli masrafları karşılamadığını, bunun için kadının biriktirip bankaya yatırdığı parayı erkeğin kısım kısım harcadığını, altınları alıp iade etmediğini iddia ederek, evlilik birliğinin sarsılması nedeni ile tarafların boşanmalarına, aylık 1.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, 100.000,00 TL maddî ve 100.000,00 TL manevî tazminata, bir çift altın küpe, bir adet altın künye, bir adet altın kolye, bir adet altın yüzük, 30 adet çeyrek altın, üç adet yarım altının aynen iadesine mümkün olmadığı taktirde şimdilik 80,00 TL'nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili cevap dilekçesinde özetle; yılın belirli dönemlerinde işi gereği köydeki evlerinde, belirli dönemlerinde kadının annesi adına kayıtlı evde birlikte kalmaya devam ettiklerini, kadının ortak bir karar almaksızın tek yanlı irade beyanıyla annesinin yanına Malatya şehir merkezine yerleşeceğini bildirdiğini, erkeğin çiftçilikten başka mesleği olmadığı için şehir yerinde zorlanacağını bildirdiğini, kadının annesinin yanından gelmediğini, eşini ihmal ettiğini, telefonla arayarak ''ya buraya kalıcı olarak yerleşirsin ya da boşanırım'' diyerek sonrasında eldeki davayı açtığını, kadının evin kilidini değiştirip eve almadığını, annesi vefat ettiğinde eşinin cenazeye gelmediğini, eşini sevdiğini, altınları eşinin ailesinin aldığını iddia ederek, davanın reddine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davalının çiftçilik ve hayvancılık dışında bir işi ve gelirinin bulunmadığı, davacının ısrarla ailesinden gelen miras parasıyla edindiği Malatya'daki evde yaşamak istediği, davalının ekonomik koşullarının ve köyde hayvancılık ve çiftçilik yapması nedeniyle fiziksel koşullarının sürekli Malatya merkezde oturmaya elverişli olmadığı, dönemsel olarak Malatya'daki bu evde yaşadıkları, en son evin kilidinin değiştirilmesi nedeniyle davalının Malatya'daki ortak eve giremediği, davalının da tüp bebek tedavisine yanaşmadığı, eşinin tüp bebek tedavisi için biriktirdiği parayı izinsiz olarak bankadan çekip kullandığı, subut bulan eylemlerin evlilik birliğini temelinden sarsacak nitelikte olduğu ve erkeğin daha ağır kusurlu olduğu gerekçesi ile boşanma davasının kabulü ile 4721 Sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun'un) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası gereğince tarafların boşanmalarına, yasal koşulları oluşmadığından kadının yoksulluk nafakası isteminin reddine, kadın yararına 25.000,00 TL maddî tazminata, kadının manevî tazminat isteminin reddine, ispatlanamayan ziynet alacağı isteminin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı- karşı davacı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi, kabul edilen maddî tazminat ve miktarı ile aleyhe hükmedilen vekâlet ücreti yönünden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile davalı erkek vekilinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1)inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili tarafından temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek temyiz dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi, kabul edilen maddî tazminat ve miktarı ile aleyhe hükmedilen vekâlet ücreti yönünden yönünden temyiz başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kadın tarafından açılan boşanma davasında taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamında imkan vermeyecek nitelikte geçimsizlikte kusurun kimden kaynaklandığı, kadın yararına hükmedilen maddî tazminat ile erkek aleyhine hükmedilen vekâlet ücretinin usul ve kanuna uygun olup olmadığı, kadın yararına hükmedilen maddî tazminat miktarının hakkaniyete ve dosya kapsamına uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Kanun’un 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri; 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası, 174 üncü maddesinin birinci fıkrası, 175 inci maddesi; 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı erkek vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,25.06.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.