"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/1521 E., 2023/1640 K.
KARAR : Başvurunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : Yahyalı Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
SAYISI : 2022/200 E., 2023/196 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince her iki davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile ilk derece mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı taraf vekillerince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı-davalı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; davalı- davacı ile evlenmeden önce nişanlı iken aralarında problemler ve tartışmalar başladığını, müvekkilinin ailesine karşı soğuk davrandığı, evine gelmesini istemediğini, davalı- davacının evliliğinin ilk gününden beri kendi ailesinin dediklerine bakarak huzursuzluk çıkardığını, müşterek konutta konuşulanları ailesine ilettiğini, müvekkili öğrenciyken kredi borcu olduğu için müvekkiline "sen benim kapıma geldin kredi borcu ödüyorsun, bana para vermiyorsun" diye sürekli huzursuzluk çıkardığını, müvekkilinin çalıştığı bankanın verdiği kartı bile erkeğin kendisinde durduğu ve mutfak harcamalarını buradan karşıladığını, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721 sayılı Kanun) 166 ıncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, kadın yararına 100.000,00 TL maddî 100.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-davacı erkek vekili cevap ve karşı dava dilekçesinde özetle; sürekli olarak müvekkilinin ailesine karşı olumsuz tavır takındığını, karşı davalı sürekli olarak kendi ailesinin etki ve baskısı altında hareket ettiğini, düğün gecesi düğün bittikten sonra karşı davalının teyzesinin yoktan yere tatsızlık çıkarttığını, karşı davalının bir kere evi kilitleyerek müvekkilini kapıda bıraktığını, müvekkilinin evlilik birliği boyunca üzerine düşen yükümlülük ve sorumlulukları eksiksiz şekilde yerine getirdiğini belirterek 4721 sayılı Kanun’un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, 100.000,00 TL maddî ve 100.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla, kadının eşine ve ailesine kendi ailesinin etkisiyle kötü davrandığı, davalı tanığı ...'ın beyanında belirtildiği üzere erkeğe rencide edici sözler söylediği, erkek tanığı ...'ın beyanında davacı- davalı kadının annesi ve babası geldiği zamanlar kendilerine karşı surat asıp, ailesine iyi davrandığını belirttiği, bu durumun psikolojik şiddet oluşturduğu, buna karşılık erkeğin de kadını tehdit ettiği ve eşine kötü davrandığı, tanık ...'un beyanında; erkeğin telefon ile kadını arayarak tehdit ettiğini belirttiği, tanık ...'un beyanında ise; kadının maaşını erkeğin aldığını, ne zaman cüzdanına baksalar kadının parası olmadığını gördüklerini ve ne zaman ziyarete gitseler davacının kıyafetlerini kendisinin aldığını belirttiği, dolayısıyla erkeğin kadına yönelik maddî ve psikolojik şiddette bulunduğu için erkeğin ağır; kadının ise az kusurlu olduğu gerekçesiyle her iki davanın kabulü ile 4721 sayılı Kanun’un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, davacı- davalı kadın lehine 7.000,00 TL maddî, 5.000,00 TL manevî tazminata, erkeğin tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davacı- davalı kadın vekili istinaf dilekçesinde; Mahkemece verilen kararın yerinde olmadığı, müvekkiline yüklenecek kusur bulunmadığından karşı davanın reddi gerekti, davalı- davacı tanıklarının görgüye dayalı bilgilerinin olmadığı, kusur belirlemesinde hata yapıldığı, sunulan delillerin yeterince değerlendirilmediği, müvekkili lehine hükmedilen tazminat miktarlarının düşük olduğunu belirterek, verilen kararın kaldırılması yönünden istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
2.Davalı- davacı erkek vekili istinaf dilekçesinde; mahkemece kusur belirlemesinde hata yapıldığı, kadının tam kusurlu olduğu, mahkeme kararının gerekçesinin yetersiz olduğu, müvekkili aleyhine tazminata hükmedilmesinin hatalı olduğu, erkeğin tazminat taleplerinin reddedilmesinin ve asıl dava yönünden yargılama giderlerinin müvekkiline yükletilmesinin hatalı olduğunu belirterek verilen kararın kaldırılması yönünden istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile erkeğin ağır kusurlu olduğu anlaşıldığından tazminat taleplerinin reddine karar verilmesinde her hangi bir isabetsizlik görülmediği, kadın lehine hükmedilen tazminat miktarları tarafların dosyaya yansıyan ekonomik ve sosyal durumları, kusur durumu ve hakkaniyet ilkesi dikkate alındığında az olduğundan kadın yararına 30.000,00 TL maddî, 30.000,00 TL manevî tazminata erkeğin tüm, kadının sair istinaf istemlerinin esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1.Davacı- davalı kadın vekili temyiz dilekçesinde; Mahkemece verilen kararın yerinde olmadığı, müvekkiline yüklenecek kusur bulunmadığından karşı davanın reddi gerekti, davalı- davacı tanıklarının görgüye dayalı bilgilerinin olmadığı, kusur belirlemesinde hata yapıldığı, sunulan delillerin yeterince değerlendirilmediği, müvekkili lehine hükmedilen tazminat miktarlarının düşük olduğunu belirterek, verilen kararın kaldırılması yönünden temyiz kanun yoluna başvurmuştur.
2.Davalı- davacı erkek vekili temyiz dilekçesinde; Mahkemece kusur belirlemesinde hata yapıldığı, kadının tam kusurlu olduğu, mahkeme kararının gerekçesinin yetersiz olduğu, müvekkili aleyhine tazminata hükmedilmesinin hatalı olduğu, erkeğin tazminat taleplerinin reddedilmesinin ve asıl dava yönünden yargılama giderlerinin müvekkiline yükletilmesinin hatalı olduğunu belirterek verilen kararın kaldırılması yönünden temyiz kanun yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; erkeğin boşanma davasının kabulü şartlarının oluşup oluşmadığı, kusur belirlemesi, delillerin takdirinde hata edilip edilmediği, tazminatlar, yargılama giderleri ve vekâlet ücreti noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 190 ıncı, 323 üncü, 326 ncı, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü, 6 ncı, 166 ncı maddesi, 174üncü maddesi. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup taraf vekillerince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
16.10.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.