"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 18. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2020/1785 E., 2023/2050 K.
KARAR : İstinaf başvurusunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm tesisi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Aydın Aile Mahkemesi
SAYISI : 2018/325 E., 2020/247 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince boşanma davasının reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı kadın vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmünün kaldırılmasına boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına ve boşanmanın fer'îlerine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, taraf vekillerinin temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; erkeğin, babalık ve eşlik görevlerini yerine getirmediğini,eve bakmadığını gündelik ihtiyaçlarını dahi karşılamadığını eve sürekli geç geldiğini,kumar alışkanlığının bulunduğunu, aşırı borçlandığını, at yarışı, bahis oynadığını, kahvehanede kumar oynadığını, bütün parasının kumar ve alkole yatırdığını, fiziksel şiddet uyguladığını ve hakaret ettiğini, evin elektrik ve su borcunu, kirasını ödemediğini, davacı evden attığını ve bütün çeyizlerini, kıyafetlerini, fotoğraflarını, mutfak eşyalarını Tabakhane deresine attığını, ortak çocuk ...'nin annesinden babasına bir şans daha vermesini istediğini, tarafların barıştıklarını ancak davalının nahoş hareketlerini artırarak devam ettirdiğini iddia ederek tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına boşanmalarına, kadın yararına 75.000,00 TL maddî 75.000,00 TL manevî tazminat ile aylık 1.500,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili cevap dilekçesinde özetle;dava dilekçesinde anlatılan olayların kısmen doğru olduğunu ancak iddiaların eski yıllara ait olduğunu, davacının aynı nedenlerle Aydın 1.Aile Mahkemesi'nin 2017/503-1144 E-K. sayılı dosyası ile açtığı boşanma davasından16.11.2017 tarihinde feragat ettiğini, kadının evlilik birliği yükümlülüklerini yerine getirmediğini, odasını ayırdığını, evi terk ettiğini, hakaret ve küfür ettiğini beyan ederek; davanın reddine aksi halde müvekkili lehine 100.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davalı erkeğe izafe edilen kusurların ispat edilemediği gerekçesi ile davanın reddine, kadın yararına aylık 500,00 TL tedbir nafakasına karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı kadın vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; İlk Derece Mahkeme kararının hukuka aykırı olduğunu, Aydın 2.Aile Mahkemesi'nin 2017/503-1144 E-K sayılı dosyasında boşanma dava tarihinin 16.06.2017 karar tarihinin 16.11.2017 olduğunu bu davadan davacının ortak çocukları ...'nin evlenecek olması ve ısrarları nedeniyle vazgeçtiğini, dosyanın dava dilekçesinde davalının kumar alışkanlığının dava konusu yapılmadığını, davalı tanığı ...'ın beyanının tek başına dikkate alınarak verilen kararın hatalı olduğunu, davacı tanıklarının vazgeçilen boşanma davası sonrası bir araya geldikleri dönemde yaşadıkları sorunları anlattığını, feragat sonrasında da davalının eski alışkanlıklarından vazgeçmediğini bu nedenlerle kararın bozulmasına ve davanın kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davalı erkek eşin tevil yollu kabul edilen facebook mesaj içerikleri ve tüm dosya içeriği dikkate alındığında; tarafların 24.10.1987 tarihinde evlendikleri ergin ortak bir çocuklarının bulunduğu, davalı kocanın sürekli kumar oynadığı ve bu sebeple borçlandığı, davalının tevil yollu ikrar ettiği Facebook üzerinden yaptıkları yazışma ile davacıya, "sürtükler bile senin bana yaptığını yapmadı, siz şeytanlığa devam edin" demek suretiyle hakaret ettiği evlilik birliğinin çekilmez hale gelmesinde erkek eşin tam kusurlu olduğu boşanma sebebiyle mevcut veya beklenen menfaatleri zedelenen ve kişilik hakları saldırıya uğrayan kadın eş yararına maddî ve manevî tazminata hükmedilmesi gerektiği, kadının boşanmakla yoksulluğa düşeceği, evlilik birliğinin çekilmez hale gelmesinde erkek eşin tam kusulu olduğu gerekçesi ile kadının istinaf talebinin kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının ilgili bentleri kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle; davanın kabulü ile tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, kadın yararına aylık 500,00 TL tedbir ve 1.000,00 TL yoksulluk nafakasına ve kadın yararına 75.000,00 TL maddî, 70.000,00 TL manevî tazminata , davalının maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine
karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili tarafından temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; kararın usul ve kanuna aykırı bulunduğunu beyanla; kabul edilen boşanma davasının kabulü ve tüm yönlerden kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, boşanmaya sebebiyet veren olaylardaki kusur belirlemesinin doğru yapılıp yapılmadığı, kusur belirlemesine bağlı olarak boşanma davasının kabulü ve kadının maddî ve manevî tazminata hak kazanıp kazanmadığı, nafaka miktarının hakkaniyete uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 190 ıncı maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü ve 6 ncı maddesi, 166 ncı maddesinin birinci fıkrası, 174 üncü 175 inci 6098 sayılı Kanun 50 ve 51 inci 52 inci ve 58 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı erkek vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
09.10.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.