"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/1739 E., 2023/2413 K.
KARAR : Başvurunun Esastan Reddine
İLK DERECE MAHKEMESİ : Bursa 12. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2021/822 E., 2023/348 K.
Taraflar arasındaki çocukla kişisel ilişkinin yeniden düzenlenmesi davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesine davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı (anne) vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesinin ilgili hükümlerinin kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı (anne) vekili tarafından temyiz edilmekle;kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı baba vekili dava dilekçesinde özetle; davalı ile Bursa 8.Aile Mahkemesinin 2019/250 Esas ve 2019/831 Karar sayılı ilamı ile boşandıklarını, boşanma sırasında müvekkilin hastalığı nedeniyle şehir dışında oturduğunu şimdi ise çocuğun ikametgahı ile aynı şehirde işe başladığını, boşanma davasının görüldüğü tarihte ortak çocuğun beş yaşında olduğunu ve yatılı olarak görüşme için küçükken şu an yedi yaşında olduğunu ve okula başladığını, müvekkilin çocuğunu bu düzene göre okulunu da etkilemeyecek şekilde hafta sonu, bayramlarda ve yeni düzenlemeye göre okulda verilen ara tatilde yatılı olarak görmek istediğini ileri sürerek boşanma kararında belirtilen kişisel ilişkinin yeniden düzenlenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı anne vekili cevap dilekçesinde özetle; önceki kişisel ilişkinin tarafların bizzat belirledikleri talepleri doğrultusunda her iki tarafı da mağdur etmeyecek şekilde düzenlendiği ve düzenlemeler esnasında var olan şartların düzenlemeden sonra da hiçbir şekilde değişmeden devam ettiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile tarafların Bursa 8. Aile Mahkemesinin 2019/250 Esas ve 2019/831 Karar sayılı ve 20.12.2019 tarihli ilamı ile boşandıkları, 2014 doğumlu ...'in velâyetinin davalı anneye verildiği, eldeki davanın yaklaşık 2 yıl sonra açıldığı, boşanma kararının verildiği tarihte çocuğun takriben 5 yaşında olduğu, şuan 7 yaşına girdiği, tanık beyanlarından anlaşıldığı üzere, tarafların evlerinin birbirlerine yakın olduğu, ortak çocuğun baba ile hafta sonları yatısız olan mevcut kişisel ilişki nedeniyle baba ile çocuk arasında geçirilen sürenin yeterli gelmediği, çocuğun hafta sonları baba ile kaliteli ve yeterli zaman geçiremediği, aradan geçen iki yıllık süre içinde çocuğun yaşının büyüdüğü ve baba ile yaz tatillerinde yatılı kaldığı, çocuğun bu duruma karşı olumsuz bir reaksiyon göstermediği, taraf tanıklarının her ikisinin de, çocuğun karşı tarafa gitmek istemediği yöndeki beyanlarının bu anlamda subjektif olarak nitelendirildiği, çocuğun da babası ile kalma konusunda istekli olduğu ve bu duruma olumlu baktığı, davacının geçirdiği rahatsızlık sonrası iyileştiği, iyilik halinin devam ettiği, çocuğun kendisinde yatılı kalması halinde bakımında ihmale yola açabilecek bir sağlık sorunun tespit edilmediği, uzman raporu da göz önünde bulundurularak önceki kişisel ilişkinin değiştirilerek velâyeti annede olan çocuğun her ayın 1.ve 3.haftasına denk gelen Cumartesi günleri 10.00'dan Pazar günleri 17.00 saatine kadar, dini bayramların 2. günü saat 10.00’dan 3. günü 10.00’a kadar, kış sömestr tatilinin başladığı ilk hafta Pazartesi günü saat 10.00'dan aynı haftanın Cumartesi günü saat 17.00'a kadar, her yıl Ağustos ayının 1.günü saat 10.00’dan 30.günü saat 17.00’ya kadar, her yıl MEB tarafından yayınlanan takvime göre Kasım ve Nisan aylarındaki ara tatillerinin ilk günü saat 10.00'dan üçüncü günü saat 17.00'a kadar, babalar günü saat 10.00'dan aynı gün 17.00'a kadar baba ile görüştürülmesine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davalı anne vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı anne vekili istinaf dilekçesinde özetle; kişisel ilişkinin değiştirilmesini gerektirecek şartların oluşmadığını belirterek davanın kabulü yönünden kararın kaldırılmasını istemiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile karar usul ve kanuna uygun olduğundan davalının istinaf talebinin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı (anne) vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı (anne) vekili özetle; istinaf sebeplerini tekrarla davanın kabulü yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davalı baba ile ortak çocuk arasında boşanma kararı ile kurulan kişisel ilişkinin yeniden düzenlenmesinin doğru olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 323 üncü maddesi. Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi'nin 12 nci maddesi. Çocuk Haklarına Dair Avrupa Sözleşmesi'nin 3 üncü ve 6 ncı maddeleri. 6100 sayılı Kanun'un 370 inci ve 371 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı kadın vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
04.07.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.