"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/744 E., 2022/2627 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : Hatay 1. Sulh Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2021/1116 E., 2021/1931 K.
Taraflar arasındaki itirazın iptali davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; müvekkili ile davalı şirket arasında ticari iş ilişkisi kurulduğunu, davalı borçlunun almış olduğu ihale nedeniyle yerine getirmek zorunda olduğu kısım taşıma işlerini müvekkili şirketin araçları ile yaptığını, bu konuya ilişkin faturaların ticari defterlerine işlendiği gibi gününde davalıya bizzat teslim edildiğini, ancak fatura bedellerini ödenmeyen davalı şirketin 110.941,52 TL borçlu olduğunu, alacağın tahsili için başlatılan takibe davalı tarafça itiraz edildiğini ileri sürerek; davalının itirazının iptali ile davalı aleyhine icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili; davacının kötüniyetli takip başlattığını, faturaların şehir dışında olduğu bir zaman iç muhasebecisi tarafından alınıp bilgisi dışında kaydedildiğini, dava dilekçesinde bahsedilen 26.12.2017 tarihli faturanın takibe dayanak yapılmadığını, davacı hesabına muhtelif zamanlarda toplam 110.015,00 TL ödeme ve 20.000,00 TL borç gönderimi yapıldığını, bu haliyle borcun fazlasıyla ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davaya konu fatura alacaklarının kira ilişkisi nedeniyle oluştuğu hususunda taraflar arasında ihtilaf bulunmadığı, kira bedelinin sözleşme ile her bir araç için aylık 300,00 TL olarak kararlaştırıldığı, davacının düzenlemiş olduğu faturalara davalı tarafça itiraz edilmediği gibi takibe konu faturaların davalının ticari defterlerine kaydedildiği, bu durumda fatura içeriğinin muhatabı tarafından kabul edilmiş sayılacağından fatura bedelinin ödendiğine dair belgelerin borçlu tarafça sunulması gerektiği, davalı tarafından davacının kayıtları ile teyit edilen ödeme dışında bir belgenin sunulmadığı, davacı kayıtları ile örtüşmeyen ve VUK 257/2 maddesi gereği 8.000,00 TL üzeri ödemenin tevsik edici makbuzla belgeli olması gerektiği, tek taraflı muhasebe kaydı şeklinde oluşturulan 126.084,52 TL nakit ödeme kaydına dair başkaca bir belge bulunmadığından davalı lehine delil teşkil etmeyeceği, her iki tarafın da kabulünde olan faturaların toplam tutarının tarafların kayıtları ile birebir uyuştuğu, ancak ödeme hususunda davalının ödemeyi tevsik edici belgelerinin olmaması karşısında davalının 110.941,63 TL borçlu olduğu gerekçesiyle; taleple bağlı kalınarak davanın kabulü ile 110.941,52 TL'nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, itirazın iptali ile takibin bu bedel üzerinden devamına, alacak likit olduğundan %20 icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili; ödemelerin bir kısmının davacı şirketin sahibi olan dava dışı ...'nun şahsi hesabına yapıldığını, kalan kısmın ise davacı şirketin doğrudan banka hesabına yatırıldığını, müvekkilinin davacı şirketin sahibi olan ... ile dava konusu iş haricinde başka bir hukuki veya ticari ilişki içerisinde olmadığını, bu nedenle dava dışı ... adına yapılan ödemelerin tamamının dava konusu iş ile ilgili olduğunu, bu ödemelerin hiçbirinin dikkate alınmadığını, sözleşme hükümlerinin hukuken geçerli olduğunu, buna göre de davacının alacağı olmadığını, aksine davacının yapılan fazla ödemeler nedeniyle borçlu olduğunu ileri sürerek, kararın kaldırılmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; her iki şirket kayıtlarına işlenmiş olan faturaların konusunun öğrenci servis bedeli olarak nitelendirildiği, fatura içeriğine sekiz gün içinde itirazda bulunulmaması durumunda fatura içeriğinin kabul edilmiş sayılacağı, takibe konu yedi adet faturanın davalının defterlerinde kayıt altına alınmış olduğu, süresinde fatura içeriğine itiraz edilmediği gibi bir kısım faturalar yönünden de ödeme yapılmış olduğu, bu durumda fatura içeriğinin muhatabı tarafından kabul edilmiş sayılacağı, ayrıca dava dışı ...'ya gönderilen ve havale nedeni belirtilmeyen para transferlerinin muavin defterine de işlenmediği göz önüne alındığında ayrı bir tüzel kişiliğe haiz olan davacı şirkete yapılmış bir ödeme olarak kabul edilemeyeceği, ancak davanın itirazın iptali davası olmasına göre davanın kabulü ile itirazın iptaline karar verildikten sonra talep aşılarak 110.941,52 TL'nin davalıdan tahsiline karar verilmiş olmasının doğru olmadığından bahisle; davalı tarafın istinaf başvurusunun kamu düzeni yönünden kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararı kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle davanın kabulüne, itirazın iptali ile takibin 110.941,52 TL üzerinden devamına, alacağın %20'si oranında icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili; istinaf sebeplerini tekrar ederek, kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kira sözleşmesine dayalı alacağın tahsili için başlatılan icra takibine itirazın iptali istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 190 ıncı maddesi.
2. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 299 uncu ve devamı maddeleri.
3. Değerlendirme
Temyiz olunan kararda belirtilen gerekçeye ve özellikle süresinde itiraz edilmeyen dava konusu faturaların davalı tarafın ticari defterlerine kaydedilerek bir kısım ödemeler yapılmış olmasına ve dava dışı üçüncü kişiye gönderilen ve havale nedeni belirtilmeyen para transferlerinin muavin defterine de işlenmediği göz önüne alındığında davacı şirkete yapılmış bir ödeme olarak kabul edilemeyeceğinin anlaşılmasına göre, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
16.10.2024 tarihinde oy birliği ile karar verildi.