"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2018/24 E., 2023/32 K.
Taraflar arasındaki menfi tespit davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, Mahkemece bozmaya uyularak davanın reddine karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; müvekkili şirketin, icra takip dosyasında ihale sonucu satın aldığı davaya konu fabrika binasının elektrik aboneliğini 18.03.2010 tarihinde devraldığı halde davalı şirketin yazı göndererek aynı yerde daha önce faaliyette bulunan elektrik abonesi ... İnş. Tic. Ltd. Şirketinin satıştan önceki dönemlere ilişkin 2009 yılı 4-6-7-8-9-10-11 ve 2010 yılı 2-3-4 aylarına ait elektrik borçlarının ödenmesi aksi halde elektriğin kesileceği ihtarında bulunduğunu, müvekkili şirketin dava konusu fabrika binasını satın alıp abone olduktan sonraki döneme ilişkin davalıya her hangi bir elektrik borcunun bulunmadığını, önceki abonenin elektrik borçlarından dolayı müvekkili şirkete yüklenemeyeceğini ileri sürerek, davalı şirkete 176.966,00 TL borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili; davacı şirketin daha önceki abone ... Ltd. Şti.ni elektrik borcundan kurtarmak için muvazaalı şekilde devraldığını, her iki şirket ortaklarının kan bağı bulunduğunu, bu nedenle önceki elektrik abonesi ... Ltd. Şti nin satıştan önceki elektrik borçlarından dolayı muvazaalı şekilde bu şirketi devralan davacı şirketinde sorumlu olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 30.06.2011 tarihli ve 2006/155 E., 2011/213 K. sayılı kararıyla; davacı şirketin 18.03.2010 tarihinde elektrik abonesi olduğuna ve kendi aboneliğinden sonraki döneme ilişkin bir elektrik borcu bulunmadığına göre, kendisinden önceki döneme ait o dönemdeki aboneliğin elektrik borcundan dolayı ayrı tüzel kişiliği bulunan davacı şirketin sorumlu tutulması hukuken mümkün bulunmadığı gerekçesiyle; açılan davanın kabulü ile davacı şirketin, davalı şirkete 4670 no'lu elektrik aboneliğinden oluşan 2009 yılı 4, 6, 7, 8, 9, 10, 11 ve 2010 yılı 2, 3, 4 ncü dönemler nedeniyle 176.966,00 TL borçlu olmadığının tespitine karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKI YARGILAMA SÜRECI
A. Bozma Kararı
1. Mahkeme kararına karşı, davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Yargıtay (Kapatılan) 19. Hukuk Dairesinin 27.06.2012 tarihli ve 2012/1502 E., 2012/10652 K. sayılı ilamıyla; “... Davalı şirket vekili cevap dilekçesinde davacı şirketten önce abone olan dava dışı ... İnş. Tic. Ltd. Şti'nin muvazaalı olarak iş yerini devraldığı, devir tarihinden önce iş yerini fiili olarak kullandığı ileri sürülmüş olup Mahkemece davalının bu yöndeki iddialarının üzerinde durulup deliller toplanarak değerlendirilmeksizin eksik inceleme sonucunda yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.” gerekçesiyle, karar bozulmuştur.
B. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin ilam başlığında tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davalının iddialarının araştırıldığı, davacı şirketin 4670 nolu davaya konu elektrik aboneliğinin bulunduğu mülkiyeti ... Ltd. Şti.ne ait fabrikayı 31.03.2009 tarihinde 9 aylığına kiraladığı, aboneliği üzerine aldığı tarihi kapsayan Nisan 2010 tarihine kadar da ticari satışlarını gerçekleştirdiği, aboneliğin 15.04.2010 tarihine kadar dava dışı ... Tic. Ltd. Şti adına olsa da, dava konusu 2009 yılı 4, 6, 7, 8, 9, 10, 11. aylar ile 2010 yılının 2, 3 ve 4. aylara ait elektrik borçlarının gerçekleştiği dönemlerde kira sözleşmesi kapsamında, 01.01.2010 tarihinden 15.04.2010 tarihi olan aboneyi devir aldığı tarih aralığında da elektrik abonesinin olduğu adresteki fabrikada faaliyet gösterdiği, ilgili dönemlerde adına kayıtlı başkaca işletmeye rastlanılmadığı, davacı ile dava dışı Erciyes Şirketi arasında organik bağ olduğunun kesinleşmiş yargı kararları ile de sabit olduğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuran
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; müvekkili şirketin, aboneliğe konu fabrika binasını icra dosyasındaki ihale ile satın aldığını, 18.03.2010 tarihinde de aboneliği devraldığını, abonelik tarihinden itibaren borç bulunmadığını, önceki dönemden sorumlu tutulamayacağını, şirket yetkilisinin önceki abone şirket ile ilgisinin olmadığını, davalı şirketin önceki aboneliği iptal etmeden müvekkil şirket üzerinden aboneliği devretmesinin kusurunun yüklenemeyeceğini, şirketler arası bağlantı kurulamayacağını, bilirkişiler tarafından düzenli ödemenin belirlenmediğini ileri sürerek, kararının bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; davacı şirketin 18.03.2010 tarihinde elektrik aboneliğini devraldığı fabrikanın dava dışı ... İnş. Tic. Ltd. Şti.nin abone olduğu dönemlere ait 2009 yılı 4-6-7-8-9-10-11 ve 2010 yılı 2-3-4 ayları elektrik tüketim bedellerinden dolayı borçlu bulunmadığının tespiti istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 6 ncı maddesi,
2. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 190 ıncı maddesi.
3. Değerlendirme
Temyiz olunan kararda; hukuki ilişkinin ve bu ilişki nedeniyle ortaya çıkan uyuşmazlığa yukarıda yer verilen hukuk kurallarının doğru şekilde uygulandığı, bozma ilamı uyarınca davalı ... şirketinin iddialarının araştırıldığı, davacı şirketin kira sözleşmesi, önceki aboneyle organik bağı bulunduğuna dair kesinleşen mahkeme kararı ve ticari faaliyetinin tespit edilmesi nedeniyle dava konusu dönemlere ait tüketim faturalarından sorumlu olduğunun anlaşılmasına göre, davacının temyiz itirazlarının reddi ile kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Mahkeme kararının 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 439 uncu maddesi uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı bakiye temyiz harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine,
6100 sayılı Kanun'un Geçici 3 üncü maddesi atfıyla 1086 sayılı Kanun'un 440 ıncı maddesi gereğince kararın tebliğ tarihinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere,
14.02.2024 tarihinde oy birliği ile karar verildi.