"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
SAYISI : 2016/346 E., 2020/152 K.
HÜKÜM/KARAR : Red
1- Mahkemece, kooperatif muhasip üyesi olan davacı tarafından açılan huzur hakkının ve ödünç verilen paranın tahsiline dair alacak davasının reddine dair verilen 21.10.2014 tarihli kararın davacı tarafça temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay (Kapatılan) 23. Hukuk Dairesi'nin 21.12.2015 tarih ve 2015/87 E., 2015/8304 K. sayılı ilamıyla, kooperatifin tüm defter ve kayıtları, yönetim ve denetim kurulu kararları ve varsa banka kayıtları üzerinde ve gerekirse mahallinde inceleme yapılarak davacının kooperatife borç verip vermediği, vermiş ise verilen borcun tutarı, ve ödenip ödenmediği, ayrıca davacı muhasip üye olduğunu iddia ettiğinden huzur hakkı ödenip ödenmediği hususlarında; davacı hakkında açılan ceza dava dosyası da getirtilerek, açıklamalı, gerekçeli ve denetime elverişli rapor aldırılarak bir karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeye dayalı karar verilmesinin hatalı olduğu işaret edilerek karar davacı yararına bozulmuştur.
2- Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda; davacının zimmet suçundan yargılandığı ceza dosyasında, kooperatifte yöneticilik yaptığı dönemde kooperatif kayıtlarına işlenmediği anlaşılan 23.200,00 TL 'nin zimmete geçirildiği gerekçesiyle cezalandırıldığı, ceza mahkemesi kararının kesinleştiği, hükme esas alınan bilirkişi raporuna göre davacı tarafın huzur haklarından dolayı davalı kooperatiften huzur hakkı alacağının mevcut olmadığı aksine kooperatifler Kanunu 42.ve 56.maddeleri gereğince Kooperatif Ana Sözleşmesinin 23. ve 49.maddelerindeki açık hükümlere rağmen genel kurul kararına dayanmaksızın toplam 4.808,33-TL yersiz ücret aldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
3- Bu karara karşı süresinde davacı asil tarafça temyiz yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Kamu düzenine aykırılık halleri ile uyulan bozma ilamının içeriği ve usuli kazanılmış hak ilkesinin re'sen gözetilerek temyiz nedenleriyle sınırlı, usulüne uygun olarak temyiz inceleme ve denetiminin yapıldığı; dosya içeriği, kararın dayandığı gerektirici sebepler ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı, keza; olaya uygun ve içerik itibariyle yeterli ve inandırıcı bulunan bilirkişi raporuna göre, davacı asilin temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle mahkeme kararına ilişkin davacı asilin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcın temyiz edenden alınmasına, karara karşı karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 25.04.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.